- išblėsinti
- išblėsìnti Pc caus. 1 išblėsti 1: Marti išblėsìno ugnį nesužiebus J. Taip išblėsìno pečių, ka nė vienos gyvos anglelės nebliko Užv. | refl. tr.: Neišsiblėsýk anglis, prisidėk prosą Skr. \ blėsinti; išblėsinti; nublėsinti; užblėsinti
Dictionary of the Lithuanian Language.